Bir gözüm sen bir gözüm ben
Dudaklarından dökülen ben,
Sen beni söylesen de
Hiç düşmesem ben dilinden,
Düşsem en kötü gerdanına oradan da...
Tüm özlemlerimi
Koca bir vagona doldursam
Tüm sevgilerim lokomotif
Olsa mesela,
Neye yarar...
Yanlızlıklarında öğrendin
Yürümeyi.
Emeğin ile öğrendin
Kazanmanın adını,
Bende olan sen boş bir beyaz kağıdın dopdolu sayfası idin,
Sende olan ben kitap kokulu mürekkebin kurumamış hali.
Ben her satırda senin beyazında kaybolurken,
Sen benim kokum da kaybolurdun.
Bazı köşelerde isyan
Diğer köselerde izolasyon
Kalan köşelerde şişirmasyon
Dünya ovalinin ortaları savaş
Berisi kavga,
Ötesi gene köşeler ve köşeliler,
Güzel gözlerin de eriyen köpükler,
Şaçlarının dalgasında deniz,
Sen deniz, deniz sen.
Gözlerinin rengin de doğan güneş ile,
Yakamozların pırıltısında ki gözlerin,
Beyaz Üstüne Özlemek
Dünyanın tüm beyazı toplanmış zihnime
Tüm beyazlıklar içerisinde koskoca bir dünya
Tüm arayışlarıma,
Sözcüklerin dilinde sen,
Sorgularda ise ben,
Bildim ben senin çoğul olduğunu
Bildim çoğulumdan arındırabildiğini beni
Tekil bıraktın gittin,
Beni öldürmeyin
Üşüyorum, çok soğuk ama çok
Açlık var yüreğimde ama,
Susuzluktan hissetmiyorum ki...
Dışı güneş, İçi buz,
Gökyüzünden akan
Yağmur damlası
Buz gibi
Gri gökyüzünden




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!