Günan Ülgen Şiirleri - Şair Günan Ülgen

Bir sevinmek geliveriyor ,
Dost yüzlerin sakin duruşuna,

Taş gibi soğuk esen rüzgarın arasından,
Yarım ekmek köfte uzatan elin, yaban şaşkınlığı.

Sisli mavileri özledik gülüm,
Yağmurlu zamanların tembelliğini
Gecenin vakti elin olabilmeyi,
Henüz bir damla şiir olabildik, yarın?

Gün an, Yarın

Nefesimi kattığım nefes,
Gözlerimin feri yaşamım, hisset.
Işığımı, avuçlarına bırakıyorum
Tek bir nefes için, sadece yaşa...

Gün an, Yaşa

Işık , gözlerin feri gülüm!
Nefes , hissettiğim an seni!
Nefes' in sarıp ışığa şükrederim ki!
Sonsuz uykuya gitmediğim an...

Gün an, yaşam

Gerçeklik algıladığın kadar,
Düşüncelerin fark edebildiğince,
Fark edebildiğin ise,
Sorguladığın kelimelere saklı,

Sormadıkça,

Nefesin kadar geri çekilir, saklanırsın.
Görünmez ayak izlerin bilinmeden,
Kaldırımlar saklar yaşamı , oradasın.
Küçük adımları olmadan, olmazsın.

Gün an, Yaşam kaldırımı

Geçmiş, dün, geride kalan.
Her biri, yaşanmış an, dolu dolu.
Her biri ile aradığım ben,
Biriktirip, izi kalan hayatlarım.

İz bıraktığım, her bir yüzümün,

Yan yan bakma bana,
Sahil ya senin ya da benimmi olsun,
Yoksa şu vrak vrak kurbağalaramı ait,
Gel anlaşalım Allahın yengeci,
Kurbağalarla bir olalım,
İnsana rağmen inadına sahil bizim,

Şüphemi etmeli,
Her nefesten, her titreyişten,

Sürekli ve süreki endişemi etmeli,
Yaptığımız her işten,

İnce el yapımı rakı bardağım,,
Kenarı has boya işlemeli, nazarlık.
Senin gözler bana bakar, boncuk hani,
Dışı beyaz, içi hüzün, biz gibi..

Gün an, bardak