Ey rüzgar ile sırdaş olan papatyaların annesi!
Düşlerimin kıyısında gülüşünle açar her tanesi.
Süzülürken usul usul, düşten göğe pervanesi;
Yanaklarına sinmiş bir gülün, mehtaba nağmesi.
Afitabı gibisin maviye vurgun gecenin;
Adımları yankılanır mehtapta bir ecenin.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta