İstanbul şehrinin semti Beşiktaş’ında
Oynarmış,gezermiş,Serencebey yokuşunda
Bir küçük kız,örgülü saç,fiyonk başında
Göstermez pabucunu,mahcubiyetini gördüm
Bir annesi var, duruşu asaletten gelir
Hem Osmanlıyı hem Frenk’i bilir
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
