Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Uykularımda, derin dehlizlerdeyim.
İçimde, adını koyamadığım şeylere tarifsiz bir huzursuzluk var.
Kulaklarımda durmadan uğuldayan kocaman bir arı kovanı sızlar durur, huzursuzluğumun gölgesinde...

Huzursuzluk var
Uykumda uykusuzluğumda
Sanki kulaklarımda uğuldayan
Kocaman arı kovanın sesi var

Sevgi, insanın aynasıdır...

Kendinle mutluysan,
küsmemişsindir aynalara.

"Demem o ki..

İnsan arada bir,

"Bazen aynı yerde olmayabilir,
İnsan
ama aynı gökdedir..
Çünkü bütün evrene yeterlidir,

Bütün şehirlerin içindesin.
Gözlerimizi yüreğimizle
birleştiremediğimiz

Bir gül düşün...
Tikeni ayrı,
Yaprağı ayrı,
Birde beni düşün,

Bir gül düşün
Dikeni ayrı,
Yaprağı ayrı...

Herkes pirüpak imişde,
Ben, zamana ziyan olmuş, okyanusun ortasında ak görünen bir kirmişim.
İşte böyledir hayat azizim,

Dost diye.
Yüreğime koyduklarım
az olur benim..
Çünkü herkes dost değildir!