Açıl ey nevbahar,mevsim güz hazan olmadan,
Şimdi sahnı şeyda,gel gül har-a kalmadan,
Şifayı candır,musallayı mevt-e,bede-i lebb-in,
Gül-ki mah-ı dideden,göz yaşı tufan olmadan,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
daha ne olsun her satır bir destan olmuş sineme kor gibi düşmekte o ateşi aşk yanmakta gönlümün mabedi asliyesinde
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta