Gözlerimde Sis Şiiri - Yorumlar

bir avuç gökyüzü çalar mısın şair
yamasak şu karanlıkları...

Çalabilsek keşke ve yamayabilsek tüm karanlıkları...

Çok duyguluydu canım. Çok sevdim bu şiiri...

Yüreğinize sağlık...

Sevgilerimle...

artık yıldız toplamasan da olur saçlarıma
gözlerimde sis...

bak işte içimdeki özlemler tutuştu
durduk yere...
yarım bir öpüş, uçurum bir bakış
alev alev yanan işte bizim sevdamız....

Ne de güzeldi şiir...Umut hep olsun. Güneşe dokunsun, küçük küçük de olsa...
Kutlarım Canan hanım, mükemmeldi....Sevgiler...

özlemler tutuştukça umutlar da yaşamalı yüreğimizin derinliklerine inadına. parça parça, avuç avuç olsa da yamayarak gökyüzünü yeniden maviye çalmalıyız mutluluk adına. Güneşe biraz çalı çırpı, dallara beyaz konfetiler atmalı ki, yeniden cemreler vursun baharlarımıza. Yüreğine, kalemine sağlık.

Sevgili Kardeşim, değerli antoloji.com üyesi sayın: Canan Akpınar,

Şiir daha metnine geçmeden başlığıyla vurucu olmuş. Yoğun duygu altında ustalıkla kaleme alınmış, duygu ve düşüncenin mısralara sel gibi aktığı, okunması, analiz edilmesi ve ilham alınması gereken bir şiirdi.
Özellikle vurgulu finali ile akıllardan silinmeyecek bir şiir.

Emek verdiğiniz, gönül sesiniz şiirinizi beğenerek, duygulu ve usta kaleminize saygı duyarak okudum.
Nice şiirli ve en güzel günlerde görüşmek dileklerimle, sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Şiirinizi beğenerek, antolojime ekliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.

artık yıldız toplamasan da olur saçlarıma
gözlerimde sis........................... muhteşem bir şiir adeta ilmek ilmek işlenmiş bir halıya benzettim şiiri o ne zanatkar eller.

İşte şiir!
İşte yürekli bir şair!

Ne güzelsin sen bir bilsen Gülce'm...
Arı...
Duru...
Ve tertemiz...



Sabretmekti ya hani insana yakışanı? İnsanlığa yakışır mıydı bizim bu sabrımız?

Sonsuz bir denizin ortasında masmavi hayaller büyütürken seninle el ele,
Şimdi neden bu ayrılık,
En büyük günahımız olarak yazılıyor alnımıza?

Bir bilsen;
Yüreğimde ne çok sözüm var senin için birikmiş olan.
Ayrılığın yüzü de soğuk bak ölüm gibi.
Her akşam hüzün yağarken üstüme,
Bırak kalbimdeki yaralarda kalsın izin!

Ama sen, sen nerdesin?
Bilmediğim uzaklarda mı?

Yokluğunun sürgünlerindeyim nicedir,
Bak süründürüyor için, için.
Hasretin sert bir dalga gibi vururken kıyılarıma,
Nasıl erer bilmem ki elim sana?

Tüketirken acımdan sabrımı,
Taş olsam kırılırdım belki,
Toprak oldum da mı dayandım?

Her gece senin uykusuzluğuna yatsa da gözlerim,
Aşk hiç uyanmak istemediğim ölümden öte bir uyku aslında senin o dizlerinde!

Özlemin buğusu süzülürken gözlerimden,
Bak işte tüm sessiz harflerin lale devri sürmekte hala yüreğimde…

Eksik olan bir şeyler var bende biliyorum, kendimi bulamadığım!
Aynadaki yüzüm de yok artık!
O ilk bakışınla vurgun yemişken sana,
Neden kör bakıyor bilmem ki bu aynalar bana?

El gibi uzak olsun uzakların!
Doymadan seyretmek dokunmak varken sana…
Bak yine sensiz dokunan bir şey var gururuma.
Bir ömrü tüketirken uğruna,
Sanma ki senden vazgeçişlerin izleri var bu satırlarda!

Kalemin devri olsa da bu devir!
Yüreğimden dökülenleri kurallarıyla yazamam ki asla sana.

Özgür olmalıyım siyah kadar ve sonsuz olmalıyım en mavisinden.

Belkiler yürürken üstüme üstüme,
Sığınmışlığımdın özgürlüğüme,
Sığdıramadığımken sen gönlüme...

Ah can tanem ah!

Sen ki; hırçın bir denizin dalgaları olsan,
Bil ki şu yüreğimde yanan ateşin ilk korusun aslında.

Sen ki; çok uzak diyarlarda büyüttüğüm sabrımdan doğan inancım,
Güneşim olarak kalacak aslın…

Sen ki; tüm aymazlığınla ağlatıp dursan da içimdeki çocuğu,
Sensizliğe yataklık etmeyecek bu gözlerim asla!

Ben yokluğunda pas tutarken buralarda,
Sen yine çığlık çığlığa susuşlarımızı oyna.

Ne varsa bizde böyle,
Adı her neyse işte o,
Neden hiç bitmiyor ki bende?

İliklerime kadar işleyen bir bakış hatırlıyorum aldığım son nefesten kalma!
Ve, boynu bükük bir duruş hatırlıyorum gözlerimin buğusunda asılı kalmış olan…

Yarım kalmış bu kırık bestenin tamamlanması mı beklediğin?
Senin bestene yazamadığım sözlerim mi yoksa seni durduran?
Yoksa sen, o son şiirimi mi bekliyorsun gelmek için benden? 25.05.'12


Seviyorum kaleminin gölgesini...
Ömrüne, o güzel gönlüne bereket Gülce'm...


Nicelerine inşaAllah...


Sevgiler sana... Rabbimden çaldığım maviliklerce...

Boş odada bir hale var.
Arkasını bizler göremeden harfler geliyor.
Yürüyor kamburu çıkmış duyguların suretleri.
Ve düşen akşamda, sabaha ilerliyor onu izleyen.
Ve belki de yalnızca köklerinden taşıyor gölgeler.
Duvar daha öteye uzanıyor, anılar cümle kurarken.
Yazmak istediğim şiir gibi
Perdenin c/an attığı köşeden daha uzakta duada b/eklenen.
Ve durmayan dumanından daha yüksekte.
O gecenin çobanları yıldızın yanı başında.
Gönüllerdeki boş odanın yanında bestelenen söyleniyor.
Ay olmayan bir hale, lamba olmayan odaya bir ışık var.
Ve nerede olduğunu bilmeden gelen meleklerin kanatları.
Bu uzak yolcuya b/akıyorlar.
Yüreğinize sağlık

Muhtesem bir şiirdi gerçek manada çok etkilendim

bak işte içimdeki özlemler tutuştu
durduk yere...
yarım bir öpüş, uçurum bir bakış
alev alev yanan işte bizim sevdamız...

Güzel final..
Umut yok ama hasret var...Hem de umudu yitirdiklerimize...
Yüreğinize sağlık Canan Hanım..
Sevgiler..

Duygu yüklü, etkileyici enfes bir çalışma olmuş, sizi tüm kalbimle kutluyorum Canan hanım, kaleminiz var olsun, saygılar.