Livaneli’den bir şarkı aralıyor özlemin kapısını
yüreğimin alevlenen ormanına düşüyor yokluğun
dağların beslediği bir mahpus ayrılığı bizimkisi
sekiz yıl sonra özgürlük: günü yazılı, saati belli...
Ayrılığı taşıyan kamyonlara bırakıyorum geçmişimi
sana yaklaşan her nesne bir şeyler alıp gidiyor benden
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
