Gönül:
Sen istediğin kadar yor kendini...
Ağzınla kuş tut istersen...
Irmakları Nehirleri tersine akıt...
Kurumuş ağaçlara can ol,yeşert onları...
Susuzluktan çatlamış topraklara yağmur ol...
Çölde su bul,hayat ol,çiçek ol,aç kendini..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta