Düşünceler,
Kara bulutlar arasında kalmış
Ve şimşekler ardarda çakar
Darma duman olur ortalık
Umutlar,
Edirne'den Kars'a cennetim köşe bucak
Bu yurt olur her dine her dile kucak
Herkes birbirine kardeş birbirine ocak
Bu vatan hepimizin bu vatan candır
Konya'da Mevlana'sı düşünce abidesi
Heveslenmeyin sakın bu ülkeyi bölmeye
Güç yeter sanmayın kaç asırlık devlete
Üşüşmeyin cahil cühelanın başına
Gözü aç sırtlanlara pay vermez bu ülke
Sanma ki! Bu toprakların bir karışını alırsın
Hani ben ölemezdim
Seni bırakıpta gidemezdim
Sen ölürdün aşkın için
Başkasını sevemezdim
Aşkımızı kıskanmıştı dağlar
Duyarsız Öğretmenlere
Dile getirmek istedim öğretmenim
Her zaman saygımız sonsuz
Ama bu çocuklar bizim canlarımız
Seninde var kızın öğlun
Ben senin neyin olayım diyorsun
Olacak o kadar şey var ki
Mesela ağlama duvarım ol
Yada sır küpüm
Hastalığımda ateşim ol
Seni gördüğümde heyecanım
Hatırladığım ilk anıydı
Üç yaşındaydım henüz
Küçücük odanın bir köşesinden
İzlerdim, küçücük pencereden sızan ışığı
O küçücük pencere benim dünyamdı
İçimde kocaman bir dünya
Sana beyaz yazmalar yakışırdı,canım annem
Torunların, çiçeklerin annem, eteğinde yakışırdı
Güzel yüzüne, o nur yüzüne hasretim, canım annem
Bakmaya doyamadık ki annem, senin yüzüne
Gülümse senle gülsün gözlerim
Kimin canıymış benim sevdiğim
Keder seni bulmasın hoş gülüşlüm
Yeterki sen hep gül benim için
Hayat böylece sürüp gitsin
Yokluğunda yaşattın hasreti
Uğruna nice umutlar söndü
Gözyaşları sel oldu
Ayrılıklar kavurdu yürekleri
Yüreklerden taştı söz oldu
Destanlar yazıldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!