Acılar çürümez sende
Her nasılsa yalnızlığın var
Şimdi bir başka hüzün sızdı yüreğine
Bir başka sessizlik karıştı sessizliğine
Artık ipektende ince olur
hayata dokunduğun ellerin.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta