Boğulu bir akşamüstü güneş terk ediyor göl mavisini
Kızıla boyanmış dağların eteği zil çalıyor çöken karanlığa
Korkunun kendinden korkup kaçtığı bir demin şafağında
Ressamın gülümsemesi fırçasına yansıyor ve güzel bir tablo doğuruyor o an
Fotoğrafçının biri göz kırpıyor objektifine ve yakalıyor o anı
Kaçan martıyı da son anda yakalamış oluyor o an, martı eksik olsa ne yazar
Yakalamış işte birçok insanın göremediği tabloyu,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta