Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Sayılar evrenine, takılmış parmaklarım,
sen de gel, dokun tuşlara, artsın
bahtiyarlığım.

Öyle soyut ve aç, bekler belleğim,
dolsun havayla, nefes ve bitsin

Siz kararınızı vermişsiniz, ne güzel.
Yapacak bir şey yok, öğrenip,
araştırmak zahmetli iş. Böylesi
hem kolay hem verimli, bir taşla
kaç kuş, yorulmazsınız.

Dilim renkleri de taşır görürüm,
dokunan sesin kadar çarpar.
Kalan görüntüler bir aralıkta
silinir, dört duvar üstüme gelir.
Pencerede gökyüzü var, dinlenirim.
Küçük bir kımıltı geceden umduğum,

Beni ne kadar onaylarsanız,
o kadar severim sizi,
böyle benimserim dünyayı,
hatalarım varsa kime ne.
İster açıktan, ister sezdirmeden,
sürekli onaylayın, yanlışlarım

İşte böyle çılgın, ülkesiz,
dolaşırım; üstelik hepsi
hepsi bir küçük oda.

Ne yarın kaygısı, ne dün
artık. Kurduğum ilişkilerle

Gel gerçek miyim anlat bana,
görüntülerle coşmuş bu masalda.
Giysimden soyunmuş, çıplağım nasılsa,
üşümüş, yorgun ve açıklıkta. Anlat ki
oyalanayım, unutulduğum bu kenarda.
Dolsun da benliğim sağlam kanıtlarınla.

Belirsizin gerçekliği
tek gerçeğin olsun.
Madem böyle yaratıldın,
heryer kendinle dolsun.
Hayırlı veya uğurlu,
ölümcül ya da acılı,

Senin özgürleştirici varlığınla,
başlar yeryüzü maceram.
Herşeye izin vardır, redde,
kabule, kaynaşan, ayrışan.
Bir tükenmez yarayı kanarım,
insanlığım böyle oluşmalıymış.

Her zaman bir kırıklık
olarak kalır yaşam.
Tadı burdan damıtırız.
En derinimizden kopan
liflere tutunup sallanırız
çocuklar gibi. Burukluğumuzla

Sevincim coşar, sessiz
kıyısında beynimin.
Eğilmiş bahar dalı olsan da
yemişlerle dolu, kimsenin
toplamaya tenezzül etmediği.
Herkes o kadar tam ve doygun ki,