Gizemli Bakışların Yüzsüz Yalancısı
Sen... sen hep benimdin hani gizemli bakışların yüzsüz yalancısı,yoksun beden donuk ruhum yorgun.Beni bana bırakıp kaçarken korkaklığından dönüpte ardına bakmayan sen,anladımki senin gibileri yürek taşımazmış, hakettiklerınden fazla değeri bilemez ayaklarını bir paspasa sürer gibi sürüp giderlermiş.
Sen eyy... gönlüme zühre yıldızı doğuran sefil yaratık ne çok büyütmüş erişilmez yapmışım bende seni,boşuna heba etmiş boşuna umutlar doğurmuşum sana dair.İliklerime değin kurudum haberin var mı? Sen sahte sözlerin konuşan bülbülü,rüzgarın estiği gibi her yöne gönlünü esirip dün beni yaşayıp yarın bir başka kollarda aşk çalan kalp hırsızı,ebruli umutlarımı geriye verebilir misin?
Ödeyebilir misin bana olan borcunu? Azda olsa bırak sahte gülüşünü çıkar maskeni,görünmeyen yüzünü göster etrafa, kime kucak açtıığını görsün şu an yüreğinde demir attığın.Ne çok can yakmıştır namertliğin kimbilir ne çok ah almışssındır,vicdanın rahatmı söyler mısın? Yok mu yüreğinde azıcıkta olsa bir sızı? Afedersin unuttum sende yürek yoktu ya sızlamaz elbet.Sana hep bu şekilde seslenecek arsız yüreğim.
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
