giderken bıraktığın iz kaldı, dudaklarının
pembeleşen yüzünün gülücügü aklımda
teninin yumuşaklığı kadifeden, ipekten
meltem rüzgarlarını yaratan nefesin!
ne zaman yalnız kalsam aklımdasın
sanki bir ayet gibi adın dudağımda
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




hayat verdin kırk yılıma bir gün de
okyanuslu, venüslü heyecan dolu
düşlerken seninle bir ömür boyu
en sonunda çöllerde serabı verdin!
tebrikler efendim.....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta