Ey melek bu ne hal, bu ne tabiat;
Derin iştiyakla cana kastın ne,
İcrâya koyduğun besbelli sanat-
Her candan bir ödül, ödül üstüne.
Porteyi tanımam, diyezi bilmem;
Sol de anahtarı, la da bemolü,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
İnsan bir işletme, akıl sermaye;
Kârı ve zararı günahla sevap,
Hak ve adaleti ömrünce paye-
Yaparsan sorguya verirsin cevap.
Yaratılan her insan hayat içerisindeki fiiliyatlarıyla günah veya sevap kazanır. Asl olan günah da ısrar etmemiz bizleri olgunluğa taşır. Rabbim günahlarımızı samimi tövbelerimizle İnşallah affeder. Hakkı gözeterek adaletten ayrılmazsak kusurlarımızda az olur.
Kutlarım Üstadım,
Değerli dizeleriniz için gönülden teşekkürler
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
En içten selam ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta