Gençliğim Şiiri - Ehyet Dumlu

             
Ruh halim yalnızlığa her gün şiir yazarken,
Saatler mezarımı kazdı dakikalarda,
Saniyeler tık tık tüketirken zamanı,
Ve sen düştün aklıma yağmur oldu saçların,
Saçların dumanında aradım gençliğimi.

Gençliğim virane harabelerde,
Sordum yalnızlığıma ‘Gençliğim nerde?’
Boş yere caddelerde aradım durdum,
Gençliğimin cebinde buldum ben gözlerini,
Yıkıntılar altında bıraktım gençliğimi.

Gözlerin bana ayrılığı getirdi,
Siyah yünden örülmüş ceketimi giyerken,
At kılından yapılmış fırçayla temizledim,
Boşalan askılara astım ben gençliğimi,
Aynalı gardırobu üstüne kilitledim.

Gençliğim senden ayrılığın adıydı,
Gençliğim kelebeğin kırılmış kanadıydı,
Durdursam dünyayı tam tersine çevirsem,
Feleğin çarkına çomak sokarak.
Kuruyan ırmakların eteğinde serpilmiş,
Rengarenk çiçekleri tek tek yeşertsem,
Dizlerimin üstüne çöksem, kapansam secdelere,
Yalvarsam yaratana bin bir figan ah ile,
Bel ki verirdi bana kaybolan gençliğimi.

16.09.2021