Gençliğime Şiiri - Ehyet Dumlu

Neredesin ey aydınlık,
Neredesin tan ağartısı
Neredesin on yedinci yaşımın beni terk edişi
Ölüme meydan okumam, neredesin

Yüksek yüksek dağlara haykırışım
Zincirlere vurulamayan deli kanım
Her güne bir baş aldığım kahramanlığım
Yedi düvele nam salmışlığım, neredesin

Yoğurt gibi ak ve temiz gençliğim
El değmemiş papatya yaprağındaki naiflik
Suya sabuna dokunmamış iffetim
Neredesin, köylü kızı utangaçlığım

Başını öne eğen kalem bıyıklı delikanlılığım
Her destana, her masala inanmışlığım
Kırk sene bir buğday tanesi yol almışlığım
Neredesin, zamanı tutmaya kol açmışlığım

Sonunu bildiği masala ağlayan gözüm
Artık seğirip durma geçti bu kervan
Neredesin deyip deyip yolma saçını
Eyleme âleme özünü mızrap
Bağla sarı yazmanı ak kâkülüne
Elbet adem yoktur âdem olana