Küçük bir simülasyon içerisinde, ulaşılmaz büyüklük tasalanıyor. Yalanlar içerisinde kah gülüp, kah ciddiyet yüzlerden kaçıyor. İnsan ve anlam aramaya çalışmak en çok burada zor. En çok bu arada kalınmış bir ütopya.
Korkunun egemen olduğu bir teslimiyet söz konusu, bu ikonografinin bulunduğu yerlerde. Derin bakışlar eksik kalır buralarda, o kadar düşünecek fırsat tanınması işten bile değil. Yoksa nasıl olabilir ki bu saçmalığın içindeki nesil!?
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta