Ah şu hüzünlü kaldırımların yok mu İstanbul,
Kimi zaman dalgayı çarparsın tokat gibi yüzüne,
Kimi zaman basıp geçer serseri ayaklar ağlayan gözlerine.
Bazen bir martının kanadına yüklersin kendini.
Bazen simitçi çocuğun kırık tablasına dağılan susamlar gibi…
İşte şu bazenler var ya, şu bazenler,
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Dört dörtlük bir şiir, tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta