Karanlık, yatağımda bir beyaz çiçek gibi
Uzandı, uzanacak gönlümün baharına..
Ki; karanlık bir yeşil elbiseye bürünmüş
Atıldı, atılacak güneşin kucağına..
İnler gibi derinden, perdeler parça parça
Bir kartal pençesinde karanlık ağarmakta
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var