Akşam olmakta
uzak dağların ardında trenler geçmektedir şimdi
gözlerimde mavi gecelerin yıldızları
yüreğimde özlemin ince sızıları
yorgun güvercinlerin kanat çırpınışlarında soluğum
bakakalırım her akşam öyle dalgın, dargın ve ıraklardan ırak
yalnızlığımdır damlayan karanlığın kirpik uçlarında her gece
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime, keşifsiz denizlerdi
yıllarca bir ayrılığı biriktirdim deltalarda, bir yalnızlığı
kendimden kaçıp kaçıp kurtulmak isteyen bir gemiydim belki
belki bir deliydim herkesin akıllı olduğu bir dünyada
**
Baştan sona ustaca işlenmiş yalnızlığın öyküsü ve şiirsel uslupla fırça ve kalem darbeleri ile yürek resmedilmiş.
kutluyorum emeği yüreği ...
teması hüzünlü de olsa büyük bir beğeniyle okudum .. hissettim ..
şiirdii hocam tebrikler .
Doğum gününüz kutlu olsun sevgili dost,
Yürek seslenişlerinizi her zaman size sevgim saygımla selamlıyorum..
Melekler yüreğinizden öpsün..
Sabiha Rana
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta