Gece, şehrin uykusuna sarılırken,
ben hâlâ senin adını fısıldıyorum.
Rüzgâr, sessiz sokaklarda dolaşıyor,
ama senin yokluğun kadar keskin değil.
Kalbim bir kapı gibi,
sana açılmak için bekliyor.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta