Yine başım duman, elimde kalem;
Çiziyorum ruhumun sır perdesini.
Bu tabloya en hâkim renkse: elem.
Hüzne boyuyorum can kafesimi.
Çek ruhumdan elini, ey vefasız yar!
Gölgeni odamdan al da uzaklaş!
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta