Gazi Sarı Şiirleri - Şair Gazi Sarı

kalem tutmuyor elim
nicedir kağıt yüzü görmedim...
teselli etmiyor
hiç bir şey canımı acıtmıyor
nicedir hayalini bile görmedim

-ki sen oksijeniydin bu kalbin
okadar uzun tuttum ki seni
sonunda boğuldum

tuana'ya...


kader ağlarını örüyor üstümüze
aşkı bulaştırıyor elimize yüzümüze
ne bekliyorsun benden...

sende bitiyor her firarım her kacısım
yagmurlar beni sana öğutuyor hep
her yagmur damlası seni işliyor yuregıme nakış nakış....
yagmurda yurumem bu yuzden
ben bir damla SUya muhtactim
sımdı ılıklerıme kadar ıslandım

yalnızlığın son durağı bu kalp
aşkın olmadığı
güneşin doğmadığı sabahın olmadığı
umudun kalmadığı hayalin kurulmadığı
sensizliğin ta kendisi bu kalp

Ne bir ses ne bir seda
Kalmadı senden
Ne yazık kuşlar bile ürkmüyor artık benden
İçim boş kalbim sızlamakta

Ben istemezmiyim sanıyorsun

Yalnız geçen yılarlın ardından
Sende durgun bir SU
Bir göçmen kuşum
Uğruna her savaşa girmeyi göze alan
Sana sığınan bir göç yolunda…

Çiçek açıyor ağaçlar
İnadına sanki
yaprak döküyorum
Geceler uzuyor ben uykusuzluğun sınırında geziniyorum
Aklımdan zorum var
Seni unutmaya çabalıyorum

gün gelir
günü gelir
gelirsin belki...
olmaz deme olur belki..

yağmur damlası nasıl düşerse yeşil yaprağa

Aklımın ücra köşelerinde saklanmış
Ve yüreğimin en derininde
Yok saydığım,
Sakındığım,
Sakladığım,
Gidişinle lal olduğum...