Eteğindeki taşları döküyorsun
Özgür bırakıyorsun yüreğindeki kelebekleri
Zincirlerini kırıyorsun...
Dudaklarından dökülen bütün sözler
”aleyhine delil” olacak
Biliyorsun…
Sararmış yapraklar getiriyor her bahar
Gözpınarlarımı dolduruyor gri bulutlar
Ben bekçisi sensizliğin…
Hani masaldaki saman adam
Kendinden başka kimseyi korkutamayan
korkarın birgün gözyaşlarıma boğulacak dünya
bütün topraklar gözyaşlarım altında kalacak
işte o gün insanlar bana değil de
sana kızacak...
gönül sayacımı sıfırladım bu gün
bu gün güzel bir gün
hiç birşey yaşanmamış gibi sanki
sıfır kilometre kalbim
bu gün güzel bir gün
duydum ki evleniyormusşun
noktası bu yazan son kalemin
son kalemin yıkılışı
sensizliğimin dibe vuruşu
terkedilen bir aşığın umutsuzluğu mutsuzluğu
umarım sen kaldığın yerde
yakalamışsındır mutluluğu
Ne günüm belli ne gecem
Aklım başımda değil
Sen oldun gözümde hayal
Dilimde tek hecem
Ne baharım belli ne kışım
aldırmıyorum artık
gözlerin gözlerime aşina değil
maskesini çıkardı aşk
açtık perdeyide sonuna kadar
güneş doğmadı yarınlara
gelecek kapkara bir duvar
seni hep mavi gözlü hatırlamak istiyorum
bırak öyle kalsın aklımda
mavi gözlü...
siyah ve kıvırcık saçlı
tek kusurun;
birazcık kısa boylu
bütün yolların romaya çıkması lazm
benim sana çıkıyor
her köşe başında sen
çıkmaz sokaklarda sen
senle başlıyor en afilli cümleler
senle bitiyor...
merhaba sayın sarı ben sivas cumhuriyet üniversitesi güven tanışıyormuyuz