I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
harika bi şiir söyleten kalbine sağlık cnm:)
Kalem uçlarımızdan düşen cümlelerdi düşlediğimiz yaşam, belki de acıları dışlamak istedik ama başaramadık. Hangi zamanlarda sevmişti yüreğimiz birbirimizi, hangi zamanlarda küsmüştü hayatımıza?
Yüreğimiz birbirinde her gün doğan güneşle, geceden kalma düşüncelerini saklardı cümlelerin arasına…
Bir kez olsun bezmedik sevdim demeye ama ençok demek için de ençok sevmek gerekti aslında ama saf olmalıydı, sahiplenmeliydi sevgiyi, gölgesi gibi olmalıydı, içinde kalmaktı, riya ve de bezmişlikten vazgeçip ihaneti dışlamalıydı, basıp giderken de dik kalmalıydı, eğmemeliydi sevgiyi, hasrete boğarken bile, acıma duygusunu yitirmemeliydi…
Mustafa yılmaz
ant+10
yalan hayat yalan......tebrikler...teşekkürler.....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta