Dünya dediğin bir tarafı süslü bahçe,
bir yanı dipsiz yamaç…
Bir baharlık şu ömrün, daha başka eyleme amaç…
Ecelden değil , sen kaça biliyorsan kendinden kaç…
Gelince tatlı canın incinsede, sen ölümü incitme…
Ve RAB’ be uzattı ellini kaf dağının zirvesinden…
Ağlama sesiyle düşerken çığlar, alıp götürdü bütün günahları heybesinden…
Eteğinde ağır kar kütleleri kafın ve zirvesinde hafiflemiş bir beden…
Ve çıplak kaldı kaf ,
kardan elbisesi giydirlirken,
yağan her danede yankılanan ses İRCİİ, İRCİİ, İRCİİ…
Sana bir gövde borcum var, ey toprak çatma kaşı…
Musallada boş değil tabut, içinde bekler naaşı…
Şu gözlerde birikenler , sadece üç günlük gözyaşı…
İki kelimeyle sen anlat beni, ey dikilen kabir taşı…
Sorma, ölüm denen dehşeti çok fena buldum…
Ya Bismillah çıktık yola, geride ne varsa ucuza saattık…
Ermesekte, şu erenler heybesine, anda el attık…
Binbir deynek yedik el çekmedik ,
nede kaş çattık …
Sen HAK’kın bağı bostanında GÜL’sünde…
Biz sönmüş ocakta KÜL’müyüz be şaşkın…
İNSAN OĞLU BU ,İŞİ BİR BARIŞIP BİR KÜSMEK...
KİMİ SEVİNDİRİR KİMİNİN HUYUDUR ÜZMEK...
BİRİ AĞLATIRKEN ÖTEKİNİN İŞİ GÜLDÜRMEK...
ER İŞİDİR HER GÖNÜLE GİRMEK ...KURBANIM...
Kulak kesil dinleyesin bir garib elindeki Telsiz sazdan…
Mızrabı vurmaya na hacet,, çok şey çıkarır nice azdan…
Hoşca gelsin söz gölnüne ,aşık hiç usanırmı nazdan…
Odurki kırmızıdır amma, her rengin yolu geçer beyazdan …Meksel baba…
Dünden geçtin, bu günde var, yarında yoksun .
DER ŞAİR HER İNSAN BU DÖNEN DÜNYA DOLABINDAN GEÇER..
İNİŞ DURAĞINDA MEMAT MELEĞİ, NE AĞA , NEDE PAŞA SEÇER…
BEDEN BAŞAĞINDA BAŞ KOYMAZDA, KÖKDEN BİÇER…
KİMİNE ACI, KİMİSİNE TATLI GELEN ŞERBETİ , ECEL ELİNDEN İÇER..
Hoşca dinle mahpus kuş misali canın ya, göğüstür kafesi…
Bilirsin hazıra dağ dayanmaz , boşyere harcama nefesi…
Şu insanın, kemik üstüne ten değilmi
giydiği kisvesi…
Bir kurd çiyanın eline bakar soykayı terk, vermemek neyin nesi…
Yaratılan en heybetli mahluk
Sorarsan ölümdür adı…
Sevincin, neşenin yurduna uğramaz duyulunca kaçırır ağızdan tadı…
Davetsiz habersiz gelirde dinlemez Ahu feryadı…
Hükümsüz infaz eder ,tanımaz ne hakim
nede kadı..
Bedenimde otuz canımla , bir rüyada cenneti seyrederken…
Uyandıran ölüm emri , kapıyı çaldı,
ansızın derken…
Bir hain namlusundan çıkan kurşun, gecenin sessizliğinde sekerken…
Aldım başım üstüne emri , düşürmedim toprağa düşerken…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!