Füsun Dudurga Şiirleri - Şair Füsun Dudurga

Toprağımsın, ilimsin
Dokuduğum kilimsin
Tarihimsin, bilimsin
Canımsın sen Türkiyem

Yaylaların serindir

Ayaklarım yere sağlam basıyor
Yüreğim kanatlanıyor
Her adım atışımda, kalbim dur diyor
Mantığım yere sağlam bas diyor da
Yüreğim söz dinlemiyor
Duygularım her nedense

Kahve tadında akşam oturması
Elinde fincan, kahve sefası
Sanki bir şeye bozulmuş gibi haspamın kafası
Fincanı şööyle bir çevirip, kapatıyor Falı
Fal bahane, umut dünyası
Fincanın dibine vuruyor, kahvenin karası

Örümcek ağı kaplamış hayallerini
Umut tarlalarını yeşertmek isterken
Tuttuğun dallar kurumuş
Seyrüsefer eylemiş zaman
Düşüncesizce harcanmasın aman
Geçen günleri geri getiremezsin

Bugün Günlerden Cuma

Bugün günlerden cuma
Gününüz güzel, cumanız hayırlı olsun
Hayırlı olsa da cumamız
Benim hayrım yok artık

En yakınların mı canını acıtıyor?
Hiç üzülme ve Allah'a bırak
Yarına bırakır da yaradan,
Yanına bırakmaz...

gülen bir çocuk çizeceğim yüzüme

öyle bir çocuk ki; hiç üzüntü yaşamamış

güldükçe yüzünde güller açan

İnsan önce kendini aldatır
Susmak çok şeyi anlatır
Sustuğunda biri gözlerine bakın
Gözler her şeyi anlatır
Sözlerden çok insanı, gözler ağlatır
Dilindeki mührü sök at

Unutulmaz acılar,
Unutulmaz mutluluklar,
Kurumayan gözpınarları bırakan;
Herkese sesleniyorum:
İyiyi ve kötüyü
Güzeli ve çirkini sayenizde öğrendim.

Benim zamanımda,
Bayram ziyaretleri, pek bir güzeldi
Küçükler, büyüklerin ellerini öpmek için yarışa girerdi
Büyüklerimizin elini öptükten sonra
Mendil, şeker ve paralarımızı alır
Doğru mahalle bakkalımızın elini öpmeye giderdik