Vatan borcu der de nöbet tutarsın
Kahpe kurşun vursa dişin sıkarsın
Vatanına dil uzatana kızarsın
Allahına emanetsin mehmetim
Sen olmasan vatanımı kim korur
Bizim çocuklarımız onlar
Hiç hoş değildi biten sonlar
Kimi köprü altında tiner koklar
Kimi cebinde eroin saklar
Kiminin elinde sigara
Dumanı değil de
Özlemin öyle bir rengi var ki
Özlemlerin en güzeli
Özlemini duyduğum her an
Bütün renkler ayaklanıyor
Alı, moru, yeşiliyle
Yarışıyorlar birbirleriyle
Sene 2004. aylardan eylül, günlerden cumaydı ve ayın tam 17siydi...
kahrolası eylül geçmiş karşıma pis pis sırıtıyordu... aklı sıra hüznünü bana da bulaştıracak. ne melanet bir gündü o öyle... akşamın alacakaranlığında başıma musallat olmuştu.
Ne yaparsam yapayım o kahrolası günü hafızamdan silemiyorum. yaşadığım o uğursuz günü düşündükçe gözlerim kararıyor, omuzlarım düşüyor, dizlerimin bağı çözülüyor, yalpalıyorum, düşecek gibi oluyorum. bağırmak istiyorum, bağıramıyorum. donmuş gözpınarlarımdan bir damla yaş akmazken, vurgun yemiş yüreğime lavlar düşüyor.
Hayat birgün bensiz kalacaksın
Herşeyi ardımda bırakıp gideceğim
Ne yaşayamadığım günlerin acısı içimi dağlayacak
Ne de serzenişim olacak
hep sabreder, buğulanan gözlerini siler
yavrusu gülünce o da güler
çocukları için herşeyin hayırlısını diler
bitimsiz sevgisini tüm çocuklara sunar
annem benim, yaşam pınarım
Her insan az biraz palyaçodur hayatta
hayat boyu hep birilerini güldürmeye çalışırsınız
hüznümü görmesinler diye rol yaparsınız çoğu zaman
içiniz kan ağlıyor olsa bile gülümsersiniz
gözlerinizdeki hüznü gizlemek istercesinedir yaptığınız makyaj
için kan ağlasa bile sakın sen ağlama palyaçom. makyajın bozulur
Kimsesizliğin arka sokaklarındayım
En kötüsü de sensizim
Umutlarımı satılığa çıkardım
Ne alırsan bir TL
Her biri, kapış kapana gidiyor
Sözün bittiği yerdeyim
Yarım kalmış sözlerim gibisin
Boğazımda düğüm
Gözümde buğusun
Her kelimem de düğüm olup
Takılır kalırsın boğazıma
Bazen hüzünbaz bir yağmur olup
Depremler oluyor beynimde
Fırtınalar kopuyor yüreğimde
Ne tarafa baksam,
Gözlerim bulutlanıyor
Tutunduğum her dal elimde kalıyor
Bastığım toprak kayıyor ayaklarımın altından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!