Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

ağlamak...
acıdan da olsa...
mutluluktan da...
beden ile....
ruhun buluşmasıdır...
aslında....

Şairler....
Dizeleriyle....
Çiçekçiler...
Kırmızı gülleriyle...
Besteciler...
Melodileriyle...

ben...
bir kara üzümsem..
canım...
sıkılmak ister...
yıllanmış şarap olsam...
dudakların...

yağmurum,
damla damlasın...
ki de...
her damlanda
bir can taşırsın...

eller açılınca....
yaradan...
sınır tanımaz....
verir...dilediğince....

kucak açılınca...

Ben..,
Doğarken duymuşum..
Sevdanın..,
Acısını..sancısını...
Yüreğimde...
Seni görünce..

Renklerden en çok
Yeşil olmak istiyorum.
Bazen çimenlere bulaşmak için
Bazen çiçeklere karışmak için
Bazen de inekler yese bile yanlışlıkla,
Hep yeşil olmak istiyorum.

ÇANAKKALE türküsü;
neyde üflendi...
gözümde demlendi...
ağladım ağladım
yaşlarım dinmedi
ölmedim ANNEM...

aşk...
günlere sığmaz...
bir ömür dür...O....
sen yaşarsan...
O...senin olur...

Ben
Söylemek istiyorsam,
Göğe değil
Yere söylemeliyim.
Kuşlara değil
Puştlara kızmalıyım.