Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

Kadın su'dur,
Onsuz yaşam olmaz.
Zira, O toprakta kaynaktır
Fışkırır durur.
O yaprakta yeşil
Çiçekte pembe

Güneş,
Sarı sarı geliyor.
Gök,
Mavi mavi bakıyor.
Ruh'um,
İçin için ağlıyor...

Aşkın yolu...
Zordur...uzundur...
Baharını seçen...çiçeğini...
Çiçeğini seçen...baharını unutur...
Lakin...biline ki...
Bahar çiçeksiz olmaz...

Önce,lodosun yapraklarına takıldı,
Lodosla savruldu,savrula savrula geldi kış...
Sonra geldi de
Deli deli kıyılara vurdu kış.
Ve karayele döndü,
Fakiri fukarayı dondurdu kış.

o kadın...
meslek edinmişti...
dünyanın..
en eski işini...
ve...
para karşılğı yapıyordu...

Elma idi...
Anamızı ağlatan...
İncir idi...
Ayıpları kapatan...
Ayva idi...
Çiğnenmeden yutulan...

Senin...
Acılarını...
Ahhh...ede ede...
Çeksem bile...
Acı...
Bir söz söylemem...

Yorgundum...
Bahar...
Başıma vurmuştu...
Lakin...
İçim bir hoştu....

Seni görmek istiyorum
Deniz gözlerindeyken...
Deniz maviden maviye
Maviler gözlerime değerken...

Seni sevmek istiyorum

gülü...
görmek istiyorsan....
ekmeyi dene....
gülümsemek istiyorsan....
sevmeyi dene....