Fikret Turhan Şiirleri - Şair Fikret Turhan

hasret rüzgarları esti...
vurdu camlara...
gecenin koyu karanlığında...
yarim;
geldi durdu...
lambalarımın şavkında....

Dönüp geriye baktığımda
El ele tutuşup,göz göze bakıştığımız
O ağacın altındaki masamız boştu.
Ellerim boştu,gözlerim boştu
Sen yoktun,yüreğim bomboştu.

Kahveler içilir
Sohbetler edilir,
Telvenin çizgilerinde
Yarınlar şekillenir.

Kahve Yemen'den gelir

Yer,demir
Sıcak mı? Sıcak...
Basamıyorsun
Yakıyor.

Gök,bakır

a..
aşk...
aklım, sendeydi...
gönlüm, seninleydi...
dilim, isminleydi...

Yine 'Babalar Günü' geliyor,
Yirmiyedi yıldır yüreğimi sıkan hüzünler,
Akan gözyaşlarım
Ve dinmeyen hasretleri ile...

Seni görmek için, beklenen geceler

Yağmur ve rüzgar,
Sanki Aralık'ta
Sözleşmiş gibiydi.
Damlalar sert sert çarptıkça,
Soğuğun,al al,mor mor
Gülleri açıyordu yanaklarımda.

Dertler,dert olmuş
Vagonlara yüklenmiş,
Çekeni ben olmuşum.
Dertler,aşk olmuş
Vagonlara yüklenmiş,
Çekeni ben olmuşum.

Yeşillerde kahvelerin
Kahvelerde yeşillerin
Senin yosun gözlerin
Öylesine derin.

Sahillerde dalgaların

Analar vardı...
Onlar ki...
Yirmili yaşlarda...
Vatan diye..diye...
Oğullarınla yandı....