Fevzi Emir Yılmaz Şiirleri - Şair Fevzi ...

Hayata gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm yüz senin yüzün'dü,
Cennet bahçesi gibi pırıl pırıl,
Öğrendiğim ilk isim senin ismin'di,
Duyduğum ilk ses senin sesin,
Gördüğüm ilk gözler senin gözlerin,
Kimse sen gibi bakamazdı

Hem Başımın Hem Gönlümün Belası
Fevzi Emir Yılmaz

Kapalı bir pencerenin ardından
Dışarıyı izlemekti seni sevmek.
Bazen yağmurlu bir havada,

Birzamanlar' bir köy vardı
Sisli dağların eteğinde'
Yeşil'mi yeşil,
Güzel'mi güzel bir köy'
Nakış gibi yamaçlara işlenmiş,
Ayışığı geceleyin harman yerine düşer,

Sayende kimsesiz geçti yıllarım,
Varmısın, yokmusun, hiç belli değil.
Ziyanı yok, soğuk kalsın ellerim,
Ateş'misin, buz'musun, hiç belli değil.

Seni koysam, dolu almaz, boş dolmaz,

HÜZÜN

İçim daralıyor Allahım,
Haddini aşanları, düz yolda şaşanları, ateşe koşanları
Görünce içim daralıyor,

İKİMİZ

Koskocaman bir evrende başladı
Seninle hikayemiz,
Sen bazen,
Serin bir rüzgar, oluyordun

Eyy gözlerimden damlayıp çağlayan nehir
Yıkıp attın, aşktan yana ne varsa bende
Şimdi sol yanım boş, soluğum zehir
Mahşere dek aklımdasın,
Hiç gelmesende

İNSAN OLMALI

İnsanın sadece bir yüzü olmalı
Ya güldüğü, ya ağladığı, yada
Sadece seyirci kaldığı bir yüzü,

Yine düştü yüreğime gözlerin,
Bakışların, gülüşlerin, sözlerin...
Anasız bir yavru gibi özlerim,
Yüreğimi yetim koydun... Gelsene.

Kim tutuyor ellerini benim yerime?

İSTEMİYORUM
Fevzi Emir Yılmaz

Çek çıldırtan bakışını yüreğimin üstünden;
bahtım gibi kararıyor gözlerim.
Kendime bir türlü gelemiyorum.