Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

Bütün dostları denedim sıradan
Hepiside çekildiler aradan
Yalnız bana tek dost kaldı yaradan
İkinci dost oldu bir garip ana.

Oturup gülüp seyre bakarlar

Dul bayanın torbası var heyi var
Bir şeyi kalmamış daha neyi var
Tahrip olmuş ne arısı beyi var
Balın ayı yemiş peteğe benzer.

Yıpranmış eskimiş sanma ha yeni

Neden Akıl Girmez Bu Boş Kafaya
İnanır gideriz biz hurafeye
Güya bizim falcı uçmuş havaya
Hadi gel de gülme be arkadaşım.

Bizim Kâşif ölmüş sonra hortlamış

Gene geldik feleğin oyununa
Bu gurbette zincir taktı boynuma
Söz verdimde gidemedim canana
Utanırım yardan çok ayıp oldu.

Elbet bende onun gibi yanarım

Akıl koymaz gurbet başta
Yüreğime bastım taşta
Evimin kapısı yasta
Ne gelenim gidenim yok.

Gurbet elleri dolandım

Bende bu yalan dünyada
Boş geldim doldum giderim
Dertle çile kederleri
Topladım aldım giderim.

Ham ahlata benzer idim

Kadir Mevla’m neler vermiş kullara
Her saat bürünür türlü hallara
Bilezik doldursam beyaz kollara
Çok yakışır yare düşman patlatır.

Ak göğüs üstünde turunç bitirir

Sen beni anlaman için bir zaman
Benimle beraber kalman gerekir
Bana destur veren o yüce pirim
Arayıp sabredip bulman gerekir.

Tutsak ettin beni aşkın ağına

Ben o yare attım gönül taşını
Göğsünün üstüne koydum başımı
Yüzüme damlattı gözü yaşını
Teselli edecek söz bulamadım.

Seni nasıl bu gönül unutacak

Gel olayım ayağının çorabın
Aşkınla mest eyle gönlüm harabın
Beraber içelim aşkın şarabın
Sen aşkın badesin olduğun gördüm.

Lal olsun seni zem eden diller