Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

Her çiçek kendine açar bir başak
Lale sümbül açmış bak saçak saçak
Mor menekşe kokusunu saçarak
Çiçeklerin efendisi gül değil mi?

Nice dağlar bu dünyanın cephesi

Feleğin çarkına koysan öğütsen
Peşine uğraşıp ömrün çürütsen
Altın olsun diye demir eritsen
Kaynatsan pişirsen demir demirdir.

Fena bağdaşmaz iyi hallerle

Dertler gider kalır izi
Kalır elin acı sözü
Yalan dünya kandır bizi
Boş boşuna eyle gider.

Gülü kurur kalır çalı

Bu gün seyreyledim, gönlüm çalanı
Kaşı gözü gamzeleri güzel her yanı.
Atlıyı atından tahtından hanı,
Yere diz çöktürür indirir güzel.

Bir ömür de dolanırsın peşine

Bana ne oldu kendimi dağıttım,
Boş boşuna saçlarımı ağarttım.
Kem söz deyip sevdiğimi darılttım,
Arı sokup ta şişesi dililen.

Gurbette çok kaldım kendim arattım,

Bu gurbet içimi yakan bir tandır
Çıkamam içinden sanki mezardır
San ederim senin haberin vardır
Beni iyi dinle can arkadaşım.

Kurduğum hayaller hepsi yıkıldı

Cahil âşıklara nasihat olsun,
Her güzel olana vermeyin önem.
Evvelden söz verip sonradan dönen,
Sevdiğine kaşın çatanlar da var.

Boyasını cilasını sürünüp

Aşk dediğin gözden başlar sızısı
Yavaş yavaş kalbe iner acısı
Bütün vücudunu sarar sancısı
Kendini tanımaz seçmez olursun.

Sevda derler yüce dağlar yol eder

Bu aşk dedikleri sonsuz bir uman
Geçip bu denizi gezen olmadı
Öyle püsür bir keleple bir yumak
Kimse bu düğümü çözen olmadı.

Ne yiğitler düştü aşk deryasına

Ben gelirim sana doğru
Sen kaçarsın yana doğru
Gidişin ziyana doğru
Aştan kaçan namert olur.

Gel bozma benim havamı