Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

Gelip çattı ayrılığın günleri
Yine bu gün yakıyor gönülleri
Bu ayrılık büktü nice belleri
Ölüm biraz ayrılığın dışında.

Ayrılık ölüme gelir katılır

Ben yari darılttım inadım tuttu
San etmem ki o yar beni unuttu
Yaktı beni kara sevda kuruttu
Dallarım yaprağım solmuş gidiyor.

Bülbül cefa görür her zaman gülden

Sana bir nasihat edeyim oğul
Boğulursan büyük deryada boğul
Fakirlikten ister meclisten kovul
Devletin malını çalmadan sakın.

Hiç işin olmasın yalan yeminle

Bende bu başımı taşlara çaldım
Terse döner çarkım şaşırdım kaldım
Atadan anadan intizar mı aldım
Ne bileyim yüzüm gülmüyor işte.

Çaresiz ümitsiz baktım yollara

Felek vurdu ikimizi ayırdı
Ben gurbete yar ele gelin oldu
El sevinip düğün yapıp oynarken
Gene bükülen benim belim oldu.

Beni can evimden fena vurdular

Para hoş geldi gözüne
Hile karıştı özüne
Birkaç cadının sözüne
Uydun gittin bu yalan mı.

Ben mi yazdım ki yazını

Doyamadım Çarşamba ilçesine
Karşı geçe ne beri geçesine
Ömür değer köprüden geçişine
Bir eşin bulunmaz azdır Çarşamba.

Yeşil ırmak ayvacıktan boyunca

İşi gücü ara bozmak peşinde
Kalıbına baksan insan biçiminde
Oynatmak için alem içinde
Burnuna zincirden halka takmalı.

Arkasından ele kuyu kazan

Ben o yarin ayvasıyla turuncun
Taşa tutsam acep bana düşer mi
Elime geçeni dişlesem yesem
Bilmiyorum yar darılıp küser mi.

Nazlı yarin meyveleri turfanda

Dertler gider kalır izi
Kalır elin acı sözü
Yalan dünya kandır bizi
Boş boşuna eyle gider.

Gülü kurur kalır çalı