Ferhat Akın Şiirleri - Şair Ferhat Akın

Aldım yâri ben bahçeye götürdüm
Güzelliğinden salâvat getirdim
Bahçıvan oldum da güller bitirdim
Yazık bir tek gülü deremedim ki.

Anlaşamadık ayrıldık ne diye

Hey erenler arkadaşlar be dostlar
Bilmem ne olur ki hali bizlerin
Beni sana yalan yere geçmişler
Suratın ekşimiş asık yüzlerin.

Benim bu halimden anlamayanlar

Uzaklardan gelen hey telli turnam
Ben halden anlarım yorgunsun turnam
Sevdiceğin senide mi ağlattı
Vaziyetin belli kırgınsın turnam.

Çok mu çektin zalim yârin elinden

Hiç mi girmem hayaline düşüne
Bilmem merak ettin elin nesine
Bir ömür gezdim de senin peşine
Hala çamurlarda durur izlerim.

Evinizin önü çamurlu yoldu

Dertler yan yana dizilmiş sıraya
Bal tuz bassam içimdeki yaraya
Aşılmaz engeller girmiş araya
Seni almak hayal düş gelir bana.

Güzelliğin geçer bu dünya malı

İhanete güvenilmez
Namerdin aşı yenilmez
Her insana mert denilmez
Eğer durmazsa sözünde.

Görünce değer vermeyin

Bu dünyayı bostan eksen bitirsen
Kavun kelek insan kalleş biterdi
İrem bağı kursan cennet getirsen
Yine bir yanında baykuş öterdi.

İnsanoğlunu fazlaca kayırsan

İsminin sedası sazın telinde
Sarkmış omuzsundan saçın belinde
Kaybettim aklımı yarin elinde
Araştırdım sordum yar bulmuş vermez.

Görmedim bir garip murada ermiş

Gönül bu sevdanın bahçesi bağı
Duydum viran olmuş görmek istemem
Neler oldu ise olmuş bir kere
Varmıyor dillerim sormak istemem.

Dediler ki o yar kaçtı buradan

Kadere talihe bükmüş başını
İçeriden duydum kan akışını
Gördüm miskinlerin sızlanışını
Garipler inler dertler içinde.

Bilmem kaldık belki kötü zamana