Namsız bir kalyonun,sislerle hislerin aşkı ıslattığı ben sonsuzluğumdayım.
-Hiç biraz suskun. Hislerin diline dolanmışım.Sislerin kapatmaz yaramı.
-Hiçlik ile kimlik arasında aklın fareleri geziyor. Beni senden kemiriyorlar.
-Kırılmış dümeniyim geçmişimim.Sular sulara suskun benim yüzümden.
Gözlerinden akan her damla bulutları da ağlattı.
-Ağlama da ağladı.Beni sorma.Bu durumda her damla aslında benim.
Urganlar yırtılmış hüzün denizinin yorganıyım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta