Fatma Doğan Şiirleri - Şair Fatma Doğan

Azade!
Gamlı gülüm,
Gülümse biraz,
Nazenin çiğdemlere dök, narının sırrını ,
Kapat, gecenin gözlerine yatırdığın

FATMA DOĞAN

BABAMIN GÖMLEĞİ

Bir iş çıkışıydı lastik atölyesinden,
yaşım on artı yediydi.

BANA BİRAZ ŞİİR OKU DUDU DİLLİ KİTAPTAN
#fatma doğan
Tıfıl şair,
Bana biraz umut ver,
İnce belli kitaptan,
Boşver sen endazesi boyunu aşmış asırlık şairleri

BANA SÜREYYA’YI ANLAT,
Bana Süreyya’yı anlat, seherin yıldızı
Zümrüt gözleri parlıyor mu hala karanlıkta,
mücevherler gibi ışıl ışıl.
Saçlarından savruluyor mu yine şiirler,
bana şiirler oku,saçlarından

Fatma DOĞAN
BANA YÜREĞİMİ BORÇLUSUN
Bana yüreğimi borçlusun, Keriman!
apansız girip hayatıma, sormadan çaldığın yüreğimi,
büyülü tuzakmış meğer, şahmeran bakışların .
yılanı ve yalanı saklamışsın o gözlerinde bunca zaman

Fatma DOĞAN

BAYRAM

Bir an’ da saklıdır hayatın anlamı bazen
Ya da bir kokuda hapsolmuştur zaman

DAĞ GÜLLERİ UYANIRMI KERVAN YOLA DÜŞÜNCE

Behiyar,
Her gün doğumunda yola düşen yolcuyum sensiz.
Güneş döndü yüzünü şimdi yaza,
Son demlerinde artık ,al yazmalı bahar,

Savruldu latif esrarının hayali bir tül gibi geceme.
penceremde ay gözlerini kısmışken, usul usul,
kirpiklerinde birikmiş birkaç damla anı, dilinde ise sessiz bir serzeniş.
süzülüp yağıyordu inceden inceye keder, inciler gibi.
Mahzun ve gül çehrenden.

BEN SENDE NELER BÜYÜTÜYORUM BİR BİLSEN, ÖMRÜM!

Ben sende neler büyütüyorum bir bilsen Ömrü’m!
Yedi rengi büyütüyorum
Gökkuşağının gözlerinden çıkarıp, yağmurlarla.
Şaduman gazeller,

FATMA DOĞAN
BİNYILIN TUFANI
Dünya bir bin yılın eşiğinde,
Bir miladın doğum sancılarını çekiyor insanlık
Ya kendini yutan bir canavarı doğuracak ıkına ıkına
Ya da elinden tutup kaldıracak onu umut adlı çocuk.