Kaç gece sabaha kadar seni bekledim
Ama bir türlü gelmedin
Seni beklemek ölümü beklemek gibiydi
Ama bir türlü ölmedim
Çok acı çektim
Çok ızdırap
Gözlerine her baktığımda
Gözlerini benden kaçıran güzel
Daha ne kadar benden kaçacaksın?
Kanlı gözyaşlarının ardına
Daha ne kadar saklanacaksın?
Kimden kaçıyorsun söyle
Ellerimdeki kına mı?
Yoksa kan mı?
Söylesene anne!
Kimim ben?
Kahraman mı?
Hain mi?
Kalanın Adı Hasret
Yandı içim, külüm savrulmuş
Gözümde yaş, dilim susmuş
Bir senin adın unutulmuş
Kalanın adı hasret yar
Var olduğunu sandığın her şey
Bir gün seninle yok olacak
Bu anlamsız çaba niye
Biraz kalbinde yer aç sevgiye...
Fatih Mehmet Yiğit
KALK GİDELİM BURALARDAN...
Kalk gidelim buralardan
Vakit geç olmadan,
Kimseler uyanmadan
Gecenin koynunda bir sır gibi
Kalp, gönlün Kabesidir
Yap ama yıkma!
İncitme; dostunu, sevdiğini
Kalp kırma!
Kurt Baba
Yitirilmişliğin acısını paylaşan gözlerinde
Vurgunluğumun son faslıdır belkide
Hasret alevinde kurşunlara ağıt yakan
Anaların gözyaşları
Ve hoyrat bedenlerin toprağa düşüşüdür
Kan deryası yakamoz ışığındaki
Ne kaderdir, nede alınyazısı?
Cehalettir, yüzümüzün karası
Yaşarken öldürmek, cinayettir
Günaha kefaret değil, Kan Parası
Fatih Mehmet Yiğit



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!