Fatih Mehmet Yiğit 2 Şiirleri - Şair Fat ...

Ellerimdeki kına mı?
Yoksa kan mı?
Söylesene anne!
Kimim ben?
Kahraman mı?
Hain mi?

Var olduğunu sandığın her şey
Bir gün seninle yok olacak
Bu anlamsız çaba niye
Biraz kalbinde yer aç sevgiye...
Fatih Mehmet Yiğit

Kalp, gönlün Kabesidir
Yap ama yıkma!
İncitme; dostunu, sevdiğini
Kalp kırma!

Kurt Baba

Yitirilmişliğin acısını paylaşan gözlerinde
Vurgunluğumun son faslıdır belkide
Hasret alevinde kurşunlara ağıt yakan
Anaların gözyaşları
Ve hoyrat bedenlerin toprağa düşüşüdür
Kan deryası yakamoz ışığındaki

Ne kaderdir, nede alınyazısı?
Cehalettir, yüzümüzün karası
Yaşarken öldürmek, cinayettir
Günaha kefaret değil, Kan Parası

Fatih Mehmet Yiğit

Nereden başlasam, nasıl anlatsam
Bir gece yarısı kapını çalsam,
Kapına kırmızı bir gül bıraksam
Affeder misin beni canım sevdiğim

Fatih Mehmet Yiğit

Her gece saat 2 dedi mi?
Koridorda ayak sesleri
Radyoda hep aynı türkü
"Karabasan geceler"
Gözümden üç damla yaş dökülür
Biri senin, biri benim, biri ülkem için...

Oğuzun 24 boyundan
Bozok-Yıldızhan-Beğdili soyundan
Danişmendli Karacakurttur adımız
Dişi kurdun emzirdiği
Asenanın çocuklarıyız

Zifiri karanlıktı düşünceleri
Ve dahi gözleri
Kirliydi elleri.
Dostlarını vuracak kadar
Kalleşti, kahbeydi yürekleri
Gözünü kan bürümüşçesine

KARDELENİM OL...

Karlar yağmış, don vurmuş
Ayaza kesmiş ellerim.
Güneş, içimi ısıtmaz olmuş
Buz tutmuş yüreğim.