Hasretinden prangalar eskitmesem de
Sevdayı gözlerinden tanırdım.
Aramazdım belki seni karanlıklarda
Bilseydim güneşlerde kaybolduğunu
Acılı vakitlerin sevda hasadında
Yalnızlığımı sorgulardım belki geceler boyu
HASRET TÜRKÜSÜ
İçimde bir türkü, kırık bir sazla yanık,
Her tel seninle titrer, her nota biraz eksik.
Bir çay koyarım, deminde senin yokluğun,
Bir şiir yazarım, kelimeleri isyan dolu.
Hayat insandan hep bir şeyler alır
Geriye sadece hatıralar kalır...
Fatih Mehmet Yiğit
Sen benim sessizce büyüyen düşümsün,
Nasıl da akşam oldu, fark etmeden zamanın kıvrımını.
Bugün neden suskunsun, gül yüzlü sevgilim,
Uyandırma rüyamızı, bırak dalgalar uyusun.
Gördün mü yine nasıl kıpkırmızı sardunyalar
Hayat dediğin;
Kimine gerçek
Kimine rüya
Gerçek kadar rüya
Rüya kadar gerçek...
Hayat dediğin;
Kimine gerçek
Kimine rüya
Gerçek kadar rüya
Rüya kadar gerçek...
Hayat dediğin;
Yaşamla, ölüm arasındaki ince bir çizgidir.
Ya yaşarsın, yada ölürsün...
O yüzden;
Onurunla yaşa, şerefinle öl...
Yaşam dediğin;
Kum saati, akar gider
Sonbaharda ağaç misali
Yaprak döker, seneler
Hayat dediğin; keyfe keder
Ömür törpüsü düşünceler...
Hayat dediğin nedir ki?
Bir kalp ağrısı, bir yürek yarası değil mi?
Yeşerirken, boy verirken umutlar,
Suya düşen, boğulan hayaller değil mi?
Hayat dediğin nedir ki?
Doğumla ölüm arasındaki kalp atışı
Hayat dediğin;
Kimine gerçek
Kimine rüya
Gerçek kadar rüya
Rüya kadar gerçek...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!