Fatih Ergün Şiirleri - Şair Fatih Ergün

Güneş kristaller damlatırken gökyüzünden,
ben düşen her damlayla,
sana bir taç ördüm.
saçlarında bu kristaller yıldızlar gibi parlasın diye...

Önümde yürünmemiş ıslak adımlarım var,
Üzerimde bana yabancı bir tenim,
Beni üzgünlüğüme çarpan,
Ezelden gelen bir sancım var...
Başımda rüzgarlar eleyen maviliğim,
İçimde düğümlenmiş sevdalarım,

Gölgemde kalmış anılarım,
Seni sararmı sandın yokluğum,
Ben matemler yürür de dolaşırım...
Bir yanım sensizliğim,bir yanım senin.
Doğarda ölürüm ben şimdi,
Elim çözülmez bir kelepçede.

Bana bakma,ben gökyüzüne ağlarım,
Sen allarım güllerim,
Beni bahar yapraklarında salla,
Bir sevgi doğur ellerime,
İçime güneş düştü...
Ben bugünün rüzgarıyım,

Kinle,öfkeyle yoğrulmak mıdır bu hal!
Ve koşarken amansız bir çukura!
Ve söğerken arsızca!
Ve bilirken sevgilinin tenini!
Ve görürken açlığı!
Yürümek midir bu hayata gebe!

Elim de tel çemberim gizli,
Cebim de bilyelerim,
Topacım dönüyor halen,
İpi küçücük bileğimde sarılı...
Şu gökyüzüne çevirdiğim de başımı,
Neden düşüyor yıldızlar başıma?

Kokun gelir ben uzaklardayım,
Koklarım saçlarını dayanamam....
Tenim gölgene hasret,
Ellerini sarıp sarmalar ellerim...
Ben uzaklardayım,
Bakarım gözlerine dayanamam...

Filizlenmişim sana,
Gökte yağmur başka,güneş başka,
Akşam olur,gün batımı bir başka,
Filizlenmişim sana,
Ellerin de ellerim başka,
Gözlerin de gözlerim bir başka,

Bana iklimler giydir birtanem...
Islanmış türküler serp başıma,
Yalnızlığı mı ele sağnak sağnak,karanlık gecelerime,
Bana iklimler giydir birtanem,
Beni baharlarla sarıp sarmala,
Gamzelerinle süsle hayallerimi,

Düşüncelerim var,
Her harfinin bir kalbi bir de yumruğu var!
Karanlıkları yırtan,mavilikleri döken bir yanı,
Sanmasın kimse anlamaz,kötüye kini iyiye sevgisi var...
Keskin bir kılç gibi,
Kimine bulutlar gibi yumuşak..