Fatih Ergün Şiirleri - Şair Fatih Ergün

Yalnızlığım,bazen bir ekmek gibi...
Bazen bir su bir küfür...
Bazen katilim,sevgilim,dostum,
Bazen baharım....
Bazense kışım yazımdır....
Yalnızlığım,bazen kalabalıklığım,

Sıcak bir kış akşamı,
Gökyüzünden dökülürken karlarım,
Ben küçük penceremde,dalarım evrene,
Göz yaşıma yenilir,ağlarım!
Bir kız çığlığı sarar etrafımı,
Beni annem anlar,baharlar sarar belime,

Kelimelerle ördüm saçlarını,salsan rüzgara rüzgar utanır,
Yırtarım şu gökkubbeyi,mavi neymiş görsün,
Toplarım yıldızları,güneş aglasın
Fışkırırsa nefretim,köz olursa öfkem,
Ben kaybedemem...
Alırsa yaratan elimden seni,ben ne diyim O utanır....

Uzaktayım
Kendimi gördüm göreli,
koşarım arkamdan,yetim bir çocuk gibi...
Gözyaşlarıma karışır gökyüzünün renkleri,
Uzaklara gider yetimliğim...
Annemin acı çığlıkları sağır eder kulaklarımı!

Ben bir varım birde yokum,
Ben eserim,coşarım,kükrerim,
Bir perde çekerim göklere!
Sen olmaz,sesin olmaz....
Ağlama ben yokum,
Sen varsın ben inadına yokum! ! ! !

Benden ötelerde kaldı çocukluğum,
Bakarken çıplak ayaklarımla koştuğum yollara,
Yalnızlığım düştü yerlere....
kurduğum cümlelere girdi hayalim,
yağan kar tanelerine yansıdı görüntüm,
İçtiğim sularda bulandı gençliğim....

Ben seni beyaz tülbentli,çilekeş bir Türk kadını nın yorgun gözlerin de buldum..
Ben seni çalışmaktan yorulmuş bir kömür işçisinin,kararmış yüzün de buldum..
Ben seni memleketimin yolların da,pınarlarının o berrak tatlı suların da buldum...
Ben seni tarlalarda nohut biçen köy kadınlarının oraklarının taşlara çarpan sesinde buldum...
Ben seni virane bir evin heran çökmeye hazır oluşun da buldum...
Ben seni rüzgarın savurduğu yaprağın hafifliğin de buldum...

Bakıyorum;
Gölgeme uzak kalmış bedenim akar, yalnızlıklara
Özlediğim var şimdi,dün akşam kurdum hayalini....
Bugün yorgun düşmüş gökyüzü gözlerime,
Ölümüm hangi tepeden beni gözetler,
Ölüyorum,bedenime sığmıyor yalan dünya...

İçinden hüzün denizleri akar,bilirim....
Ağlama ne olur,
Sen ağlarsan,ben de ağlarım!
Ağlama ne olur!
Kıyma bedeninden süzülen kristallere!
Ağlama ne olur,

Bir mevsimin hüzün dolu bakışında buldum halimi,
Kışlar doldurdum ceplerime,
Çocuk gibi ağladım her an her zaman,
Ben de yabancı büyüdü gençliğim
Ben de öksüz kaldı bedenim...
Sen de bahar dolu bakışlar var,