Fatih Ergün Şiirleri - Şair Fatih Ergün

Güneş kristaller damlatırken gökyüzünden,
ben düşen her damlayla,
sana bir taç ördüm.
saçlarında bu kristaller yıldızlar gibi parlasın diye...

Önümde yürünmemiş ıslak adımlarım var,
Üzerimde bana yabancı bir tenim,
Beni üzgünlüğüme çarpan,
Ezelden gelen bir sancım var...
Başımda rüzgarlar eleyen maviliğim,
İçimde düğümlenmiş sevdalarım,

Gölgemde kalmış anılarım,
Seni sararmı sandın yokluğum,
Ben matemler yürür de dolaşırım...
Bir yanım sensizliğim,bir yanım senin.
Doğarda ölürüm ben şimdi,
Elim çözülmez bir kelepçede.

Yalnızlığım,bazen bir ekmek gibi...
Bazen bir su bir küfür...
Bazen katilim,sevgilim,dostum,
Bazen baharım....
Bazense kışım yazımdır....
Yalnızlığım,bazen kalabalıklığım,

Sıcak bir kış akşamı,
Gökyüzünden dökülürken karlarım,
Ben küçük penceremde,dalarım evrene,
Göz yaşıma yenilir,ağlarım!
Bir kız çığlığı sarar etrafımı,
Beni annem anlar,baharlar sarar belime,

Kelimelerle ördüm saçlarını,salsan rüzgara rüzgar utanır,
Yırtarım şu gökkubbeyi,mavi neymiş görsün,
Toplarım yıldızları,güneş aglasın
Fışkırırsa nefretim,köz olursa öfkem,
Ben kaybedemem...
Alırsa yaratan elimden seni,ben ne diyim O utanır....

Uzaktayım
Kendimi gördüm göreli,
koşarım arkamdan,yetim bir çocuk gibi...
Gözyaşlarıma karışır gökyüzünün renkleri,
Uzaklara gider yetimliğim...
Annemin acı çığlıkları sağır eder kulaklarımı!

Filizlenmişim sana,
Gökte yağmur başka,güneş başka,
Akşam olur,gün batımı bir başka,
Filizlenmişim sana,
Ellerin de ellerim başka,
Gözlerin de gözlerim bir başka,

Bana bakma,ben gökyüzüne ağlarım,
Sen allarım güllerim,
Beni bahar yapraklarında salla,
Bir sevgi doğur ellerime,
İçime güneş düştü...
Ben bugünün rüzgarıyım,

Kinle,öfkeyle yoğrulmak mıdır bu hal!
Ve koşarken amansız bir çukura!
Ve söğerken arsızca!
Ve bilirken sevgilinin tenini!
Ve görürken açlığı!
Yürümek midir bu hayata gebe!