Bir gün bu yüreğe dönersin diye.
Bekledim ! Sevgin ellerinde.
Bulut gibi kirpiklerin dağılıp, yağmur gibi gözlerini dindirirsin diye,
Bekledim ! Hatrım kaldıysa biraz.
Duyarım içimde kaybettiğim incelikleri, nefessiz kalmış zarif hatıralarımı,
Yitirdiğim seni...
Belki de sensiz değişeceğim şimdilere, öleceğim yarınlara.
Nasıl olsa ıhlamurlar çiçek açacak. Yine koklayacağım, yine ağlayacağım.
Her salkıma bir şarkı olacağım belki de.
Ben Seni Uzakta Da Seviyorum
Uzaklaklar mı bizi birbirimizden koparıyordu.
Seni görmeyeli bir gün oldu. Sizin oradan geçtim az önce, camlarınız açıktı belli ki yeni uyanmıştınız kokun geliyordu bana.
Nefes alırcasına çekiyordum içime kokunu.
Telefonum çaldı o sırada " Mevlam seni bana yazmış, kadermisin " diye. Zil sesiyle.
BEN ÜLKESİ
Kendisini vücudumdan soyutlamış yorgun ayaklarımdan dolayı koşamıyorum hayallerimin peşinden. Ama umutlarım; kış, yağmur, kar, sel, felaket demeden;
Yolculuk eder geleceğe, yarına.
Ellerime giden damarlarımın kurumasıdan dolayı tutamıyorum gençliğimi.
Ama çocukluğum: Kirli hafızamda ne senaryolar yazıp, duruyor. Geçmişe tokat atıp, geleceği yakalamam için.
BEN VE SEN
Ben kimim biliyor musun?
Yıldız gibi parlayan gözlerinin, güneş gibi gülen dudaklarnın, al al içe çökük yanaklarının, ok ok misali kirpiklerinin, tel tel uzun saçlarının ve senin her saklı detayının, tüm benliğininin sahibiyim.
VE BEN, SANA MÂHKÜMUM.
Bugünün dünde tıkanıp kalacağını, yarının bugüne hüküm süreceğini bilemezdim.
Gecelerde seyre daldığım rüyalarımın mükâfatını, kirli gülüşlerimde ödeyeceğimin tahminini bile zor kanıksıyordum bu hale düştüğümde...
Girdiğim duygu kapanından esir olacağımı, aklımdan izinsiz kalkıştığım yasak sorulardan engelli cevapları alırken öğrendim.
Amaçsız hayatımda koşulları ihlal edince, kendimden eksiklikleri farkettim.
Suçsuz gözlerimden gözyaşı dökülünce, kimsesiz olduğumu anladım...
Gitmek istersin ellerin olursun.
Bir gün dönmek istersin, gelip te her şeyi bıraktığın gibi olmadığını görürsün.
Yâr başkasının,
Sen başkasının olmuşsun.
Bir yıldız kayar dilek tutarsın.
Gözümden akardı ihanetin gözyaşları.
Susardı sözcükler,
Derinliklere saklanırdı cümleler.
Dürüstlük çekinirdi yaşananlardan,
Düşünmek bedel ödetirdi nedenlerden.
Gönülden düşenler ellerde tutunmazken,
Yıldızlar kaymadan birbirimize gelmeliydik,
Elinde taze papatyalar, dilinde yitirilmemiş sözler olmalıydı.
Kızlık kadar tertemiz, umut gibi nefes olacaktın bana. Sen, çalacaktın kapımı ben, sevince haykırarak açacaktım.
Ben, merhaba diyen gözlerine huzurla bakacaktım,
Ve sessizliğe örtülmüş birkaç sevinç kelimesi gözlerinde.
Yazılmamış şiirlerde, terkedilmiş fotoğraflarda, sen yokluğunda.
Unutulmamış yaşanmışlıklarda ben varlığımda...
Güle ağlaya vardığım yollarda tıkanıp kaldı mutluluğum.
Herkesin yabancılaştığı sokaklara, caddelere bıraktım, gündüzlere darılmış gecelerimi, ay yalnızlığında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!