İstanbul´a hüzün çökmüştü...kara bulutlar dolaşıyordu üzerinde...
Esen soğuk rüzgarların eşliğinde, dalgalar kudurmuşcasına kayaları döverken,
Her sonbaharın başlangıcında sen gelirsin düşünceme...
Sararmış yaprakların arasındaki tebessümlerin kalmış aklımda...
Hatırlar mısın? .. bilmem!
Eylülün yağmurlarıydı vedamızın son gecesi...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var