N’olur bazen bizi de kucakla,
Bizde kaçarcasına koynuna varmak istiyoruz
Lakin şerrinden uzak hayrına talibiz.
Şafaktan akşam kızıllığına dek
Gün yüklüyor yükünü zayıf omuzlarımıza
Ürperti veriyor şehir, gün aydınlığında
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda