Ey Diyarvekir, Diyarbekir!
Seninle, yorgun ve bitkin gönüller olurdu mamur.
Bereket abidesidiydi üzerine yağan her yağmur.
Kim, işin kolayına kaçmadan, kadir kıymetin bilseydi,
Dümdüz olurdu hayat yolları, olmazdı asla ve asla çamur.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta