Ey Diyarvekir, Diyarbekir!
Seninle, yorgun ve bitkin gönüller olurdu mamur.
Bereket abidesidiydi üzerine yağan her yağmur.
Kim, işin kolayına kaçmadan, kadir kıymetin bilseydi,
Dümdüz olurdu hayat yolları, olmazdı asla ve asla çamur.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta